Διδακτορικές Σπουδές: Ποιους τομείς και Πανεπιστημιακά Ιδρύματα επιλέγουν οι Έλληνες;
Η συγκεκριμένη έρευνα “Η γεωγραφική, επιστημονική και επαγγελματική κινητικότητα των ελλήνων διδακτόρων” παρουσιάζει αναλυτικά στοιχεία και τα ευρήματα μιας εκτενούς απογραφικής έρευνας στην οποία συμμετείχαν 10.295 διδάκτορες, η οποία πραγματοποιήθηκε από το Εθνικό Κέντρο Τεκμηρίωσης & Ηλεκτρονικού Περιεχομένου (ΕΚΤ) σε συνεργασία με την Ερευνητική Μονάδα Περιφερειακής Ανάπτυξης και Πολιτικής (ΕΜΠΑΠ) του Πανεπιστημίου Μακεδονίας.
Αναγνωρίζοντας ότι το εξειδικευμένο ανθρώπινο δυναμικό είναι η πλέον κρίσιμη μεταβλητή για την προαγωγή της γνώσης και τη δημιουργία νέων ιδεών, η συγκεκριμένη έρευνα στόχευσε σε έναν συγκεκριμένο πληθυσμό με κατά τεκμήριο υψηλή εξειδίκευση: τους κατόχους διδακτορικού τίτλου σπουδών.
Σύμφωνα με την έρευνα, το 26,5% έχουν αποκτήσει διδακτορικό τίτλο στις «Επιστήμες Υγείας», το 18,1% στις «Φυσικές Επιστήμες, Μαθηματικά και Στατιστική», το 13,5% στη «Μηχανική και Κατασκευές» και το 11,9% στις «Τέχνες και Ανθρωπιστικές Επιστήμες».
26,5% Επιστήμες Υγείας
18,1% Φυσικές Επιστήμες, Μαθηματικά και Στατιστική
13,5% Μηχανική και Κατασκευές
11,9% Τέχνες και Ανθρωπιστικές Επιστήμες
7,8% Κοινωνικές Επιστήμες, Δημοσιογραφία και Ενημέρωση
7,1% Εκπαίδευση
6,4% Τεχνολογίες Πληροφορικής και Επικοινωνίας
4,6% Διοίκηση Επιχειρήσεων και Νομική
3,5% Γεωργία, Δασοκομία, Αλιεία, Κτηνιατρική
0,5% Παροχή Υπηρεσιών
0,1% Άλλο
Χώρα απόκτησης διδακτορικού
Για το 97,2%, η χώρα απονομής του διδακτορικού τίτλου είναι η Ελλάδα. Ακολουθεί το Ηνωμένο Βασίλειο (1,3%), η Γαλλία (0,4%), οι ΗΠΑ (0,3%) και η Γερμανία (0,2%).
Ελλάδα 97,2%
Ηνωμένο Βασίλειο 1,3%
Άλλη Χώρα (*) 0,6%
Γαλλία 0,4%
ΗΠΑ 0,3%
Γερμανία 0,2%
(*) Δηλαδή: Δανία, Ελβετία, Βουλγαρία, Ρουμανία, Σερβία, Φινλανδία, Αρμενία, Ιαπωνία, Καναδάς, Κίνα, Πολωνία, Τσεχία, Ισπανία, Αυστρία, Ιταλία, Κύπρος, Ολλανδία και Βέλγιο.
Ίδρυμα απόκτησης διδακτορικού
Ως προς τα εγχώρια ιδρύματα, οι περισσότερες διδακτορικές διατριβές (25,5%) εκπονήθηκαν στο ΕΚΠΑ. Ακολουθεί το ΑΠΘ με 20,1%, το ΕΜΠ με 9%, το Πανεπιστήμιο Πατρών με 8,1% και το Πανεπιστήμιο Κρήτης με 5,7%.
Το 77,5% αυτής της ομάδας διδακτόρων έφυγαν για το εξωτερικό για πρώτη φορά μετά το 2001. Το 54,2% επέστρεψαν στην Ελλάδα μετά το 2011. Επέστρεψαν στην Ελλάδα κυρίως λόγω νοσταλγίας για την πατρίδα και τον τρόπο ζωής, αλλά και για οικογενειακούς λόγους.
Εγκαταστάθηκαν κυρίως στην Αθήνα (50,4%) και στη Θεσσαλονίκη (22,7%). Το 62,5% εργάστηκαν στον δημόσιο τομέα όταν επέστρεψαν στην Ελλάδα, το 49,1% σε Πανεπιστήμιο ή σε ερευνητικό κέντρο. Το 64,1% ήταν πλήρους απασχόλησης. Ένα υψηλό ποσοστό (33,8%) ήταν πολύ λίγο ή/και καθόλου ευχαριστημένοι από την ποιότητα ζωής τους στην Ελλάδα. Λιγότεροι από τους μισούς δήλωσαν ευχαριστημένοι από την κοινωνική αναγνώριση, την υπευθυνότητα και το εργασιακό περιβάλλον, ενώ σε πολύ χαμηλό ποσοστό ήταν ικανοποιημένοι από την εξασφάλιση και τον μισθό που τους προσέφερε.
Ξαναέφυγαν στο εξωτερικό, τόσο επειδή βρήκαν ευκαιρίες εργασίας εκεί (56,3%) όσο και επειδή δεν έβρισκαν εργασία ανάλογη με τα προσόντα τους στην Ελλάδα (47,9%). Επέλεξαν τη χώρα προορισμού για λόγους που συνδέονται με την εργασία (δυνατότητα επιστημονικής εξέλιξης, καλύτερες οικονομικές απολαβές, καλύτερες συνθήκες εργασίας, δυνατότητα εύρεσης εργασίας στο αντικείμενό τους). Το 50,7% γύρισαν πίσω στη χώρα στην οποία ζούσαν πριν επιστρέψουν στην Ελλάδα. Το 52,8% εργάζονται ως διδακτικό προσωπικό ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων ή ως ερευνητές σε ερευνητικά κέντρα.